Herfstverkleuringen van populier tot esdoorn.

Als voorportaal van de winter, waarin vrijwel nergens enige kleur te bekennen is, mag je de herfst gerust beschouwen als een jaargetijde, die haar kleurenwaaier met zwier en schwung hanteert. En dat is wis en waarachtig niet zonder reden. 

Elke boom- of hij wil of niet- heeft in de zomer nu eenmaal een groen pak aan. Daar kan hij niet omheen en zal het ermee moeten doen.

Van populier tot esdoorn, van wilg tot kastanje, van linde tot berk en al het lagere grut daaromheen: allemaal hebben ze stuk voor stuk groene pakken in de kast hangen. Er kunnen zo hier en daar wat kleine verschillen zitten qua vorm en kleur van het blad, maar groen is het en groen blijft het. Maar is dat ook zo? Blijven die bomen nu echt het hele jaar door gekleed gaan in dat groene jasje, die groene broek of dat groene vest? 

Nee, natuurlijk niet, wat dacht je! 

Die hebben er na een aantal maanden ook wel eens schoon genoeg van en zouden het liefst die groene klof zo aan de wilgen willen hangen. Maar die hadden er op hun beurt geen zin in om als kapstok te dienen. Kortom, de bomen hebben maar behoefte aan een ding en dat is kleur.

Hoe kom je nu als doordeweekse boom aan leuke kleurtjes in je pak?

Welnu, daar heeft de herfst een oplossing voor gevonden. Maar eerst moet je weten dat in elk blaadje dat aan de boom hangt een stofje zit dat Chlorofyl heet, oftewel bladgroen. Die stof stelt bladeren in staat zonlicht op te vangen, dat hen uiteindelijk dat groene kleurtje geeft. Onder invloed van zon en warmte -vooral in de zomer- maakt Chlorofyl ook nog waardevolle bouwstoffen aan zoals o.a. suikers. En dat kunnen die bomen en planten goed gebruiken, want het geeft ze energie om te groeien, om nieuwe blaadjes te maken en zaden te vormen. Mocht je nu denken dat er alleen maar groene kleurtjes in die bladeren zitten, dan heb je het mis want ook andere pigmenten zoals geel, oranje en rood zijn aanwezig. Alleen..... we zien ze jammer genoeg niet omdat de zon in de zomer het percentage groen in de blaadjes zodanig laat oplopen dat de andere kleurtjes worden verdrongen en daardoor niet zichtbaar zijn. Wanneer in de herfst de temperatuur terugloopt en we minder zonlicht krijgen, kunnen de verborgen pigmenten eindelijk tevoorschijn komen. 

Een ware metamorfose volgt. 

Het groen verandert in schitterend geel/goudgeel. Het geel verandert in oranje en het oranje in allerlei warme tinten rood. En de bomen? Die kunnen nu eindelijk stralen, elk met een eigen andere kleur. Ze kunnen zich nu onderscheiden van elkaar en dat voelt goed. Hoe blij kun je worden als boom.

Ik heb er 2 foto's bijgevoegd: de een van een kleurige fluweelboom (Rhus typhina) en de ander van een alom gevreesde plant, de Japanse duizendknoop. Daar heb ik bewust voor gekozen, want ik was zeer onder de indruk van die schitterende gele tak die hij tentoonspreidde. 

Het was van een ongekende schoonheid! 

Groene groet Marie

Lees ook mijn eerder geschreven tuinverhalen

• Houttuynia cordata 'Chameleon' 
• Haagplanten, waarvan ik wist dat hij hoog op de lijst van mijn hongerige merel staat. 
• UITLEG; NPK formule meststoffen. Hoe wat en welke gebruiken voor de tuin? 
• Over de haagwinde en de heermoes 
• Dahlia Boek 
• Over burnout van de grond en knabbelende kevertjes 
• Betekenis plantennamen 
• Zevenblad bestrijden of opeten? 
• Van wegwerpplant tot rose hyacint 
• Van spitsuur in de tuin tot blote grond