Polygonatum / Salomonszegel

Het geslacht telt meer dan 50 soorten.

Polygonatum is afgeleid van het Griekse ‘polys’ (veel) en 'gonu' (knoop) waarmee naar de vele verdikkingen op de wortelstok wordt verwezen. De Nederlandse naam Salomonszegel heeft ook een link naar de wortelstok: wanneer de stengel in de winter af valt, blijft een litteken op de wortelstok achter. Door de vele vaatbundels in deze wortelstok, lijkt het litteken op een zegel zoals vroeger werd gebruikt om brieven te sluiten.
De wortelstok groeit horizontaal. Hieruit ontwikkelen zich de stengels die opgaand maar vaak ook gebogen zijn. De bladstand is alternerend, de bladeren zijn wasachtig en elliptisch tot lineair. De bloemen (ook wasachtig en heel lichtjes geurend) zijn wit-groen en staan meestal in trosjes in de bladoksel. Na de bloei volgt dan de vruchtvorming, dit zijn meestal donkerblauwe of zwarte besjes die meerdere zaden bevatten. Hybriden geven meestal geen besjes. Polygonatum bevat saponinen en flavonoïden en is dus giftig. De besjes zijn voor de mens niet eetbaar (al smaken ze erg zoet).
Bloei: mei/juli

Plantvoorschriften algemeen
Deze plant is zeer geschikt voor tuinen met meerdere (vrijwel) volwassen bomen en heesters. Verlangt een plekje in de halfschaduw en een humusrijke bodem met weinig boomwortels in haar nabijheid. Direct zonlicht op het blad kan voor problemen zorgen. Zorg dus voor gefilterd licht door haar in de schaduw van bomen of heesters te plaatsen, maar niet te dicht erop. Deze plant verdraagt warmte en een tijdelijk droge bodem. Ze kan dus ook aangeplant worden op standplaatsen met iets meer licht. Woekert niet of nauwelijks en laat zich goed combineren met andere planten.
Verdraagt een temperatuur tot -30 gr. C. De geadviseerde plantafstand is 30 cm. (8-11 st. per m2.)
De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca. 50 cm. Is niet wintergroen.