Scabiosa / Duifkruid

Scabiosa heeft een niet echt charmante Nederlandse naam gekregen: schurftkruid, maar ook de lieflijker naam duifkruid. Gelukkig heeft de plant niets te maken met een nare huidaandoening. De bouw van de bloem is wat schilferachtig of geschubd en ook is er een vergelijking te maken met een duif, die z’n kropveren wat heeft opgezet. Het is een uitstekende en lang bloeiende vaste plant waarvan meer dan 100 soorten bestaan. De bloemen van duifkruid lijken op kleine speldenkussens. In werkelijkheid is elke bloem echter een bloeiwijze met bloemblaadjes aan de rand en veel dicht op elkaar staande bloemen binnenin. De witte, blauwe of violette bloeiwijzen zitten op hoge, dunne, fijnbehaarde stengels met slechts enkele grijsgroene, lancetvormige bladeren. De bloemen zijn een attractie voor vlinders.
 
Plantvoorschriften
Koop in het voorjaar duifkruid als containerplanten.
Volle zon. Duifkruid gedijt het best op zonnige plaatsen.
Op een zonnige standplaats nabij houtige gewassen voelen deze planten zich ook thuis. Doorlatende grond. De grond moet los en rijk aan voedsel zijn. In geen geval mag de grond doornat zijn. Liefst een kalkrijke grond. Wintervocht vermijden.
Ze komen het best tot hun recht in groepen van drie stuks of meer.
Voldoende ruimte geven om aantasting door meeldauw te vermijden.
Voorzie 6-10 planten/m2
 
Zaaien: In juni / juli. De zaden zijn vrij groot, zaai in een wachtbed op 4/5cm van elkaar. Bedek met 1cm potgrond en besproei met een nevelsproeier. Hou de grond vochtig tot de eerste blaadjes na circa 20 dagen verschijnen.
Uitdunnen: Haal na 45 dagen de zwakste exemplaren weg en behoud een plantje om de 10/15cm.
Planten: in maart / april van het volgende jaar zet u de planten op hun definitieve plaats. Op 40cm uit elkaar.
In die periode is er ook plantgoed te koop dat je direct kan planten.
Onderhoud
Verleng de bloei door uitgebloeide bloemen weg te knippen.
Kan in het najaar worden gescheurd.
Najaar nade eerste vorst: Snoei duifkruid terug tot een handbreedte boven de grond. Bedek de plant met licht materiaal, zoals bladeren of stro. Gebruik liever geen compost, want dit houdt te veel vocht vast.
Ze worden niet graag verplant, als het dan toch moet liefst in de periode april.
Uit eigen zaad komen de meeste variëteiten en kleuren niet zuiver terug.
In gebieden met veel wind heeft duifkruid ondersteuning nodig, zodat de bloemstengels niet knakken.
Ziekten
Duifkruid is erg gevoelig voor stilstaand water rond de wortels. Deze rotten snel. Boven de grond ziet de plant er dan uit alsof ze gaat verwelken.
Bladluis - meeldauw.

Scabiosa heeft een niet echt charmante Nederlandse naam gekregen: schurftkruid, maar ook de lieflijker naam duifkruid. Gelukkig heeft de plant niets te maken met een nare huidaandoening. De bouw van de bloem is wat schilferachtig of geschubd en ook is er een vergelijking te maken met een duif, die z’n kropveren wat heeft opgezet. Het is een uitstekende en lang bloeiende vaste plant waarvan meer dan 100 soorten bestaan. De bloemen van duifkruid lijken op kleine speldenkussens. In werkelijkheid is elke bloem echter een bloeiwijze met bloemblaadjes aan de rand en veel dicht op elkaar staande bloemen binnenin. De witte, blauwe of violette bloeiwijzen zitten op hoge, dunne, fijnbehaarde stengels met slechts enkele grijsgroene, lancetvormige bladeren. De bloemen zijn een attractie voor vlinders.
 
 (foto) Scabiosa caucasica 'Fama'
 Vaste plant. Winterhard - bladverliezend. H 50-60cm br 50cm
 De bloemen zitten aan lange, rechtopstaande draadachtige stelen die aan de bovenkant onbebladerd zijn.
 Bloei: juni / sept. Snijbloem. Opvallend.
 De bladeren zijn langwerpig, de stengelbladeren daarentegen veerdelig.