Wil je de achtergrond, de vorige blog (rendement op je moestuin) inzake dit onderwerp lezen ? klik dan hier voor die blog van 20/12/2020
De moestuin noodzaak of idealistisch
Mijn vorige bijdrage over mogelijk rendement van een moestuin riep heel vele verwachte reacties op in de zin van dat kan, mag je niet meten. Een hobby kost geld, je vergelijking is niet reëel het gaat om “beter” om gaan met, respect voor de natuur, genieten en ga zo maar door. Mijn Eega zegt dat dan tegen mij: wind je niet op en erger je vooral niet, maar onderga hoe je tekst soms door een lezer anders word bekeken, geïnterpreteerd en verwonder je over hun reacties.
Lastig.
En dat is en blijft best wel moeilijk voor mij. Vooral als ik er heel vaak bij schrijf dat je er rustig anders over mag denken, maar ik zelf mag dat klaarblijkelijk in de ogen van sommigen niet. Anders denken of schrijven is uit den boze. Soms krijg ik de indruk dat ik aan 't “vloeken ben in de kerk”, om maar eens een andere gezegde aan te halen. Dat doe je dus niet, dat is “not done”.
Vrogger, wat voor mij de jaren 60 vorige eeuw waren en zeker ook al eeuwen daarvoor was het hebben van een groentetuintje absoluut niet idealistisch, maar vaak de enige manier waarop de niet rijkeren, de wat minder geld bezittende meerderheid van onze Nederlanders aan hun dagelijkse, wekelijkse groentes kwamen. Zelf telen, oogsten verwerken, wecken, in t zout, fermenteren, drogen, dat was de dagelijkse kost.
Nu bepalende factoren, beweegredenen?
Zellfvoorzienend, kringloop, ecologisch gekweekt, ecologische voetafdruk, onbespoten, onbewerkt en andere nobele gedachten was denk ik absoluut niet datgene waarom mijn opa en zijn voorvaderen een tuintje met aardappels en groente bij huis hadden, maar pure, misschien wel bittere noodzaak. Het lijkt wel of heden ten dag alles idealistich gestoeld moet zijn.
Reacties
Wat ik mocht ontvangen waren echt wel grotendeels positieve uitingen op die enkele uitzondering na, maar toch wel voornamelijk in de trend van “Je tuin is goed voor het milieu, duurzaam” ook dat is iets is waar mijn opa zich ook helemaal niet zich bewust van was. “Lekker kopje koffie en thee mee, koekje erbij, beentjes omhoog en genieten van alle vogeltjes, bijtjes, vlinders en van zo maar door. Maar dat is niet in geld uit te drukken.” Volgens mij was dat ook niet aan de orde of waar hij daadwerkelijk ooit over nadacht.“Ons gaat het niet om de kosten, het is heerlijk on in de moestuin bezig te zijn en mooi om alles te zien groeien. En het oogsten is fijn, de smaak is zoveel anders. In oktober knoflook gepoot en nu groene sprietjes nu boven de grond. Dat noemen wij genieten”.
Mee eens
Er zijn echter ook reacties in de zin van : “Hier in de polder, een moestuin van 300m2 met kas. Kosten 90 euro. Wat zaai en pootgoed ook circa 90 euro. Voor 180 euro per jaar kun je je bol en rond eten aan asperges, frambozen, aardbeien, bieten, pompoenen en alles daaromheen. Dus ja, de tuin kan zeer zeker uit” Maar dat is een van de weinigen.Voor mij is in elk geval duidelijk dat de meest reacties vanuit een "andere" visie dan rendement van een moestuin komen. Misschien is dat wel de doelgroep die nu een moestuin voert, maar wellicht is het juist ook eens goed om stil te staan bij hoe het “vrogger” was en misschien binnenkort ook wel weer.Ik vind het echter ook een mooi positief punt dat we dat mogen ontvangen, c.q. niet uit geven naast alle andere “goede” zaken. En realiseer je als lezer dat er misschien ook wel andere redenen zouden kunnen zijn, wellicht misschien wat minder nobel dan ecologisch, wereld verbeterend, genoegdoening gevend, genieten, hobby etc., maar pure noodzaak.Tot over een aantal jaar maar weer inzake dit onderwerp
Tot slot
En ook hier mag u gerust weer anders over denken en nee ik ben zeker niet gefrustreerd.
Geinteresseerd in de belevingen van Lekker van eigen land, volg dan mijn FB pagina: Lekker van Eigen Land
Inloggen is verplicht
Om een reactie te posten moet je ingelogd zijn
Log in