De Vogel Achter Het Vinkje

Mogen we ons even voorstellen: de naam is ‘vink’. Geen luistervink, slavink of blinde vink, nee, gewoon vink, V-I-N-K, de analoge vogel achter het digitale vinkje, zogezegd.  Je kunt ons het hele jaar tegenkomen, niet alleen in Vinkeveen, maar overal waar voldoende bomen en struiken staan. In de herfst trekken we hier in grote groepen langs, op doorreis vanuit Noord-Europa richting het zuiden, dikwijls in gezelschap van andere leden uit onze omvangrijke vinkenfamilie, zoals putters, kepen of groenlingen. 

We merken dat veel mensen ons niet kennen en afvinken als huismus. Niets ten nadele van de huismus, maar stiekem vinden we onszelf toch wel een graadje fraaier. Alleen al de kleuren van onze mannen: van wit en zwart tot wijnrood en leiblauw, of de subtiele tinten bruin naast het wit en olijfgroen van onze vrouwen.  Maar je moet ons wel in het juiste licht zien, anders vallen we niet zo op.  Evenals mussen hebben we een kegelvormige snavel, handig om zaden of beukennootjes mee te kraken en in de broedtijd vangen we er insecten mee voor onze jongen.

Vroeger waren we veel bekender, daarom wemelt de Nederlandse taal van de verwijzingen naar ons, al vinden we dat een twijfelachtige eer. Eeuwenlang werden duizenden van ons jaarlijks gevangen en opgepeuzeld of dwong men ons deel te nemen aan zangwedstrijden. Blinde vinken zijn niet alleen gehakballetjes met een vleeslapje eromheen, nee, ooit schroeiden ze onze oogleden aan elkaar omdat dit onze zangprestaties zou bevorderen. Aan ‘luistervinken’ had men geen boodschap, als we weigerden te zingen werd ons ‘de kop ingedrukt’. Gewoon eventjes tussen duim en wijsvinger. Ja, onze bijdrage aan de Nederlandse taal kun je gerust veelzijdig noemen.

Ons lied klinkt kort en krachtig, afgerond met een snelle heftige roller, de vinkenslag. De vink met de meeste rollers in een uur sloeg een goede slag en won die zangwedstrijden. Weet je niet hoe dat klinkt? Luister dan maar eens op https://www.vogelgeluid.nl/vink/. Goede kans dat je ons daarna kan aanvinken als ‘aanwezig’ in je buurt, tenminste als daar tuinen zijn, of een park of bos, en men niet teveel heeft gekozen voor tegel-‘tuinen’, want daar vinden wij geen voedsel of beschutting. In dat geval zul je wellicht een vinkje achter onze naam kunnen zetten op de lijst van ‘door ontgroening verjaagde vogelsoorten’. Met dat vinkje moet je het dan maar doen...

 https://www.jaapkranenborg.nl/vogels-met-een-verhaal/de-vogel-achter-het-vinkje