Phuopsis is een plantengeslacht dat uit slechts één soort bestaat, namelijk Phuopsis stylosa. De planten zijn meerjarig.
Deze vaste plant groeit sterk woekerend en over de grond kruipend. Alleen de bloeiende stengels staan rechtop. Na verloop van tijd ontstaan er grote tapijten. Phuopsis vermeerdert zichzelf via de jonge planten die aan de vierkante scheuten ontstaan. De bladeren hebben geen stelen, ze zijn lancetvormig en zitten met zes tot negen stuks in kleine kransen bij elkaar. Ze geuren evenals de stengels naar de geurstof cumarine, vooral als het heeft geregend.
de bloemen ruiken aromatisch zoet. Ze bestaan uit bolvormige bloeiwijzen van kleine, stervormige bloemhoofdjes die bij de zuivere soort roze zijn. Opvallend zijn de ver uitstekende stijlen. De planten bloeien van juni tot augustus.
Hoogte tot 30cm.
Plantvoorschriften algemeen
Deze sterk groeiende planten bedekken zonder problemen ook grotere vlakken. In een grote rotstuin is meestal plaats genoeg voor de phuopsis. Stapelmuurtjes zijn snel door de planten begroeid, die dan in de bloeiperiode al van veraf goed zichtbaar zijn. Ook voor glooiingen zijn deze vaste planten geschikt. Door de snelle uitbreiding gaan ze onkruidgroei en erosie tegen.
Het voorjaar is de beste planttijd. Phuopsis kan in de tuin worden geplant, zodra de grond weer bewerkt kan worden.
Zon tot halfschaduw. Phuopsis gedijt het beste in de zon, maar neemt ook genoegen met een standplaats in de halfschaduw. Doorlatende grond die ook voedselarm mag zijn. Zware grond moet met zand worden verbeterd.
Onderhoud
Alleen bij aanhoudende droogte hebben de planten water nodig.
Als de planten te sterk woekeren kunt u om de twee jaar de buitenste delen met een scherpe spade afsteken. Deze delen kunt u opnieuw planten.
U kunt ze ook zelf vermeerderen door de jonge planten die op de stengels ontstaan, eraf te halen en te planten. Deling is ook mogelijk: graaf de oude planten op, deel de wortels met een mes en plant de stukken direct in voorbereide grond.
Ziekten
Phuopsis is doorgaans zeer sterk. Alleen in een zeer koude winter zonder sneeuw kan het tot bevriezingen komen. De planten lopen dan in het voorjaar slecht of zelfs helemaal niet uit. Meestal worden de gaten door de overige planten gesloten. Vindt u de open plekken storend, dan moet u bij planten.
