Gunnera manicata / Mammoetblad

Gunnera is een geslacht met 50 niet winterharde, kruidachtige en overblijvende planten, meestal rizoomvormend. Het geslacht varieert van kruipende, overblijvende dwergsoorten tot majestueuze planten, die grote groepen bladeren vormen, geschikt om aan de oever van een meer of vijver te houden. De grootbladige soorten zijn het meest bekend al bestaan er ook erg lage vormen van Gunnera.
Plantvoorschriften algemeen
Halfschaduw.
Deze plant inheems in de bergmoerassen van Brazilië en colombia florreert in drassige grond .
Dus planten in liefst voedzame vochtige grond in de omgeving van water. Naast een natuurlijke vijver is veruit het ideaalst.
De plant kan als solitair worden geplant, en is zeer fraai in combinatie met siergrassen.
Gunneras is gevoelig voor felle zon als de plant niet op een voldoende vochtige plaats staat. De bladen kunnen in dat geval verbranden en vertonen dan grote bruine vlekken.
Wind kan de bladeren fel toetakelen, dus plant ze ook liefst op een luwe plaats.
Onderhoud
In het najaar verkleuren de bladen. Aan het eind van het najaar mogen de resterende bladen verwijderd worden.
Voordat de vorst invalt, moet de plaats waar de plant staat worden afgedekt met een dikke laag grof blad of gehakseld stro. Om alles op zijn plaats te houden is een omheining met gaas wel handig. Het afbrekend stro of blad dient tevens als bemesting waardoor verdere bemesting niet nodig is. Als de bladen in het voorjaar beginnen uit te lopen is dat duidelijk te zien omdat de afdekking omhoog komt. Ontdoe de gunnera dan bovenaan van de de restafval die rond de plant mag blijven liggen als voeding.
De plant kan nu weer tot het einde van het jaar groeien en pronken met zijn bladeren.
Ziekten
Slakken houden van het sappige blad en vertoeven graag aan de onderkant van de bladeren.

FOTO: Gunnera manicata
Vaste plant. Matig winterhard. Afdekken noodzakelijk.
Polvormende, overblijvende plant. die vooral opvalt door zijn markante grote bladeren tot 2,5 m. De bladeren ontvouwen zich aan het eind van het voorjaar en staan op stelen van wel 2 meter hoog.
De bloeikolven komen bijna gelijktijdig met het blad omhoog. Het zijn samengestelde bloeiaren en bereiken een hoogte van 40/50cm.
Aug /sept. In later stadium staan ze hierdoor ver onder de bladeren.
Deze bloeiaren zijn bruinrood en staan langs een dik vlezige stengel. De vruchten van mammoetblad zijn minder spectaculair en bestaan uit dik vlezige kolven.