Digitalis / Vingerhoedskruid (soort)

Vingerhoedskruid (Digitalis) is een geslacht uit de weegbreefamilie. De botanische naam Digitalis betekent vinger en die naam is gegeven omdat de bloem om de menselijke vinger past.

Gemeenschappelijke kenmerken zijn buis- of trechtervormige tweelippige bloemen, die in grote trossen staan. De bloemkroon is 4-5 cm lang.
Vingerhoedskruid wordt 80-150 cm groot. De plant heeft eironde tot lancetvormige bladeren, die aan de onderzijde grijs behaard zijn. De stengel en bloemstelen zijn bezet met korte, zachte haren. Vingerhoedskruid bloeit van mei tot oktober met bloemen die bij de oorspronkelijke wilde vorm paars-roze zijn gekleurd. Vanuit deze roze vorm zijn cultivars ontstaan in tal van kleuren.
Binnenin de bloem zitten op de onderste slip donker-paarse vlekjes waaromheen een witte rand.
Bij de oorspronkelijke wilde vorm zijn de bloemen allemaal naar één kant van de stengel gericht, en hangen ze in een scherpe hoek naar beneden.
Er zijn ook cultivars ontwikkeld waarbij de bloemen aan alle kanten van de stengel staan, en waar de bloemen meestal iets meer opgericht zijn.

Inheemse plant. Winterhard. Groenblijvend.
Snijbloem, bijen aantrekken, snelgroeiend. Vaak woekerend door uitzaai.
Alle delen zijn giftig.
Leeft zelden langer dan 2/3 jaar maar zaaien zichzelf uit.
In sommige tuinen verdwijnen ze plots, in andere blijven ze jaren zonder merkbare reden.
Tweejarig: Het eerste jaar wordt er een rozet gevormd en het tweede jaar verschijnen de bloemen. Daarna sterft de plant af.
Bloeikleur: roze, wit, roodpaars, meerkleurig.
Het is een medicinaal kruid. En vroeger zelfs beschouwd als heksenkruid.

Plantvoorschriften algemeen
Koop grote planten met veel bladeren of knoppen. Eén jaar oude planten bloeien nog in hetzelfde jaar. Koop liever geen potten met veel zaailingen. Deze hebben twee jaar nodig om voor de eerste keer te gaan bloeien.
Halfschaduw.
Meestal zijn ze in de natuur te vinden op verstoorde bodems van vrij recent gekapte plaatsen in het bos en andere ruige terreinen. Omdat ze net ook op moeilijke plaatsen nog goed willen groeien zien we ze ook vaak in de siertuin op plaatsen in diepe schaduw, tussen bomen en struiken maar wel niet te droog. Vingerhoedskruid houdt van halfschaduw en een beetje vochtige, humusrijke grond
Zaaien: In juni in een wachtbed. Hark de grond daarna om het zaad te bedekken en geef water met een nevelsproeier.
Hou de grond vochtig tot na een tiental dagen de eerste blaadjes verschijnen.
Uitdunnen: doe dit eind juli en neem hierbij de zwakste plantjes weg zodat er om de 15cm eentje overblijft.
Planten: In sept / okt kunnen ze naar hun definitieve plaats .
Rond deze tijd kan je ze ook in de tuincentrums vinden en dan direct aanplanten.

Onderhoud
Giftig, gebruik steeds handschoenen.
Voorzichtig met het verplanten van Digitalis als u een open wond aan handen of armen hebt. Het 'gif' van Digitalis is weliswaar niet dodelijk, maar kan tot hartritmestoornissen leiden. De 'giftige' stof is digitaline en wordt onder andere gebruikt om de hartspier te beïnvloeden.

Snij na de eerste bloei de hoofdstengel af zodat de plant zijscheuten maakt die blijven groeien.
Steunen noodzakelijk in de wind.
De bovengrondse delen sterven in de winter gedeeltelijk af en behoeven geen snoei.
Als je de bloemen laat staan, vormen zich zaaddozen en zaait de plant zichzelf rijkelijk uit, en ontstaat er algauw een flinke groep. Men kan dit vermijden door de uitgebloeide bloemen weg te knippen.
Normaal kunnen ze in humusrijke grond zonder bijkomende voeding. Geef in de border echter in het voorjaar wat beendermeel.
In de zomer na de bloei kan de plant gedeeld worden, maar gemakkelijker is het om gewoon de talrijke zaailingen naar meer gewenste plaatsen te verplanten

Ziekten
Slakken. Het blad kan door schimmelziekten als meeldauw en de bladvlekkenziekte lelijk worden.