Amaranthus / Kattestaart / Amarant

Amaranthus is een geslacht van meer dan 60 soorten, komt voor in gematigde tot tropische streken. Als bladplant is de amaranthus een mooie eenjarige plant met fel gekleurd blad.
De amaranthus heeft rode/ paarse of groene pluimvormige aren van kleine aaibare bloempjes, maar er zijn ook bruine en terra-kleurige pluimen bekend. De aren groeien recht opstaand of zijn afhangend naar gelang de soort.
Er  zijn lage planten (tot 40 centimeter) en hoge planten (tot ruim 2 meter) en alles daartussenin.
De planten bloeien van  begin juli tot ver in de herfst, soms wel tot in november (afhankelijk van het weer). Er een aantal soorten/rassen die in de herfst een mooie verkleuring van vooral het blad en de stengels geven.
 
Dat van de amaranthus alles gegeten kan worden, het blad, de wortels, zaden en bloemen, is nog niet bij iedereen bekend. In veel landen in Afrika, Midden-Amerika en Azië komen allerlei soorten amaranthus voor waarvan het blad een zeer geliefde bladgroente is. De bladeren worden gebruikt als een smaakvolle spinazie.
Als de bloemtrossen afrijpen is het zaad te oogsten. Amarantzaden zijn veel gezonder dan de ons bekende granen. Tegenwoordig worden de kleine zaadjes in Peru en Mexico gepoft en gemengd met siroop. Als dat nog niet genoeg is kan je uit gefermenteerde zaadjes bier brouwen.
Het mooie van Amaranthus beperkt zich niet alleen tot de tuin, de bloemen kunnen ook geplukt worden en blijven minimaal 5 dagen mooi in een vaas (mits direct na het afsnijden in water gezet). En de bloemen kunnen ook worden gedroogd (mits fris en vers en jong geplukt).
Plantvoorschriften & onderhoud algemeen
Amaranthus houdt van een zonnige plek maar doet het ook in de halfschaduw nog prima (maar hoe minder zon, des te ‘fletser’ wordt de kleur van blad en bloem (en de herfstkleur), voor de mooiste en meest intense kleur is zon nodig.
Amaranthus houdt van een losse grond die niet te droog mag zijn. Om die reden werken we wat compost door de grond voor het uitplanten. En afhankelijk van de soort en het ras geven we haar voor het uitplanten wat meer of minder van een organische meststof (kleine planten van 40 centimeter hebben uiteraard wat minder voeding nodig dan planten van ruim 2 meter hoog).
Ze is niet alleen zeer geschikt voor de volle grond, vooral de lagere soorten zijn zeker ook geschikt voor de teelt in pot. Zorg dan wel voor een losse potgrond (meng er bijvoorbeeld wat grof zand en/of vermiculiet door) en geef na 6 tot 7 weken voeding (want dan is de voeding in de potgrond op).
Ze zaaien zich zelf uit, wil je dat niet dan moet je ze op tijd weghalen.
Zaaien 
Het zijn eenjarige planten, ze kunnen wel een nachtvorstje verdragen maar zeker niet te veel of te lang. Om die reden zaai je haar niet te vroeg want de zaden kiemen snel. Bij kamertemperatuur, voorgezaaid in april (maar mei en zelfs begin juni kan ook nog) kiemen de zaden binnen een week. De zaailingen groeien vlot en mogen uiteindelijk vanaf begin tot half mei (kijk nog even goed naar de weersverwachting) worden uitgeplant.