Passiflora / Passiebloem (soort)

Tot de passiebloem behoren meer dan 500 soorten die vooral uit tropische en subtropische gebieden komen.
Passiflora zijn klimplanten. Met hun hechtranken kunnen ze zich rond alles wentelen. Daarom plant je ze best beschut tegen een zonnige muur of schutting uit de wind. Omdat ze in de vrije natuur bomen en andere planten als steun gebruiken, hebben ze geen stevige stam. Toch kunnen ze in één zomerseizoen tot 6 meter groeien. Als je met tuindraad, gaas of ander klimmateriaal werkt, kunnen de planten zich gemakkelijk vasthechten. Laat ze echter zelf hun weg zoeken.  De bloemen bloeien maar één dag, maar er komen zoveel bloemen aan dat je er elke dag wel een aantal ziet bloeien.
Eenmaal een passiebloem het naar zijn zin heeft in de volle grond kan die stevig groeien. De plant klimt en woekert, maar doet dit zonder andere planten aan te tasten.
  
De Passiflora caerulea - blauwe passiebloem is door zijn goede winterhardheid tot -12°C een van de meest als tuinplant gebruikte passiebloemen. Ook de witte variant Passiflora caerulea ´Constance Elliot' is goed winterhard. Het zijn voornamelijk de eerste paar winters dat de planten in volle grond nog ietwat gevoelig zijn voor de vorst, maar na enkele jaren kunnen ze met gemak buiten in de border overleven.
De plant kan in de winter met bladeren worden afgedekt om hem tegen de vrieskou te beschermen. Maar hij kan ondanks alles tot de grond invriezen tijdens strenge winters. De kans dat ook de wortels invriezen is klein, behalve bij planten in potten.
Semi-groenblijvend. de meeste bladeren blijven in de winter zeer lang aan de plant hangen of vallen zelfs helemaal niet af. Uiteraard is dat afhankelijk van de temperaturen en de standplaats.
Hij bloeit overvloedig en lang van juni tot november. De bloemen worden in warme zomers vaak gevolgd door eivormige vruchten die later oranje kleuren. Die zijn eetbaar, maar erg droog. (bij ons gebeurd dit echter uiterst zelden of alleen in serres)
 
Om de groei in te perken kun je in de lente, na de laatste vorst snoeien. Hierbij knip je met een takkenschaar en snoeischaar in eerste instantie de bevroren, dode en zwakke takken af. Dun alle takken die te dicht op of door elkaar groeien en snoei de zijstengels terug tot op enkele knoppen van de gesteltakken. De bloemen verschijnen op de takken die in het jaar zelf worden gevormd.