Wat een eikels!

Wat een eikels!

Hoi, mijn naam is  gaai. Ooit  ‘Vlaamse’ gaai, maar om mij onbekende redenen moet ik het tegenwoordig doen met alleen ‘gaai’. Ze noemen me ook wel goudvogel, rotzak, smeerlap en stinkerd. Lieve kinderen hebben vele namen, denk ik altijd maar.  Míjn kinderen noemen mij trouwens ‘papa Gaai’. 

Veel mensen vinden  me een schreeuwlelijk  die  alleen maar wat kan krijsen. Ik zou hen  willen adviseren eens te luisteren naar de zoetgevooisde zachte serenades die ik in het voorjaar mijn partner breng. Trouwens, dat  schreeuwen is  een luchtalarm hè, daarmee  waarschuw ik  andere  dieren voor gevaar. Ik  krijs echt niet  zomaar wat. Nou ja, soms wel, als ik me verveel.  Al die maffe zangvogeltjes  die meteen  hun  snaveltjes houden. Lachuh!

Elk najaar krijgen wij Hollandse (en Vlaamse) gaaien gezelschap van gaaien uit koudere streken, Zweedse gaaien, Finse gaaien en zo. Een paar jaar geleden was er een complete invasie!  Gebeurt   om de zoveel jaar, zo’n invasie. Veel jonkies geboren daaro, maar te weinig te bikken.  Of zoiets.  In  een boom vlakbij zat een stelletje van die   gaaien. Die waren opgefokt, man! Riepen de hele tijd: “Wat een eikels!”

Ik dacht eerst dat ze gedoe hadden met mensen of zo, maar ze bedoelden  echte eikels, eikels van een eik. Die lui hadden er nog nooit zoveel  bij elkaar gezien!  Toevallig was het een heel matig eikeljaar hier, maar weten zij veel…

Wij gaaien eten graag insecten, eieren en jonge vogeltjes (ja, dan zijn we zelf het gevaar en zetten we het luchtalarm even uit, haha!), maar ’s winters is al dat spul wat moeilijker verkrijgbaar en  eten we  eikels. Beukennootjes zijn ook oké. En pelpinda’s! Zojuist een heel snoer daarvan  geplunderd in een tuin. Waren niet alleen voor mij bedoeld, geloof ik. De hele familie stond te gebaren en op het raam te tikken. Sorry hoor, maar dan moet je ze niet ophangen! Ja toch?

Momenteel ben ik  druk bezig met het begraven van eikels en die pinda’s. Wintervoorraad, hè. Wel op je hoede zijn, niemand laten meekijken, anders word je bestolen, gaaien zijn net mensen. Ik heb er al een  paar duizend begraven. Veel meer dan ik op kan, maar eikels  zijn mijn kapitaal, wat ik niet opeet kan uitgroeien tot eik. Zijn er ook weer eikeltjes voor het nageslacht! 

Luchtalarm en  bosbouwer! Best goed bezig, die papa Gaai, al  zeg ik het zelf (want jullie hoor ik het niet zeggen…).