Hé bloem...

Het is weer zover: de prunus in onze tuin bloeit! Ik kijk er al weken naar uit, en samen met mijn kinderen hebben we de boom de afgelopen tijd aandachtig gadegeslagen. We zagen hoe de knoppen tevoorschijn kwamen, steeds groter werden en steeds meer kleur kregen. Meestal gaat hij bloeien rond mijn verjaardag, eind april. Mijn favoriete cadeau. Dit jaar is hij er op tijd bij; de heerlijk hoge temperaturen van afgelopen weekend zorgden ervoor dat het ineens snel ging en de tuin binnen een dag roze kleurde. Onze woonkamer ook trouwens, 's ochtends, wanneer het licht via de boom de ruimte binnenvalt.

Als je erbij stilstaat is een bloem (niet alleen die van de prunus) een wonderlijk wonder. Van kale tak tot knop tot uitbundig bloeiende bloesem die je vertelt dat het nu toch echt lente is. Een lust voor het oog en voedsel voor insecten, zoals de bij. De bijzondere kleuren en vormen die bloemen hebben doen me elke keer weer versteld staan. Ik schreef er een liedje over, zoals ik dat vaak doe over dingen die me verwonderen.

De prunus bloeit. Ik geniet ervan. Kort en uitbundig. Totdat het 'bloesemsneeuw' wordt. Bijzonder, vind ik het, elk jaar weer.