Indische lotus - Nelumbo nucifera

Ontwapenend, magisch en sereen…. dat is de lotusbloem voor vele mensen

De Indische lotus ook wel de Indische lotus genoemd is een sierlijke roze plant. Deze waterplant komt uit de Nelumbonaceae familie. Deze mooie plant is oorspronkelijk te vinden in Indonesië, India, Japan, Suriname, Thailand, China en Australië. De Indische lotus is makkelijk te herkennen aan zijn roze bloemen en een vrucht die eruit ziet als een doorgesneden kegel. Deze plant is het symbool van zuiverheid in het hindoeïsme en het boeddhisme. Deze plant kan een maximale temperatuur weerstaan van -15 graden celsius.

Hoe onderhoud ik deze bijzondere plant

De Indische lotus is echt een genot voor het oog en daarom mag deze plant ook zeker niet ontbreken in de vijvertuin. Deze plant vindt het heerlijk om op een zonnige tot halfbeschaduwde plaats te staan. De Indische lotus komt het best tot zijn recht in een vochtige tot zeer natte bodem. Daarnaast is deze plant ook nog geurafgevend. De bloeiperiode van de Indische lotus valt in de maanden juli en augustus. De planten kunnen 100 tot 200 centimeter diep aangeplant worden. Daarnaast is deze plant matig winterhard en bladverliezend in de winter.

De plaatsing van de Indische lotus

De Indische lotus dient aangeplant te worden in Tuindingen zone 3, 4, 5, en/of 6.

Uitleg tuindingen zones

Tuindingen zone 3: Waterplanten

Het waterplant gebied is weer wat dieper dan het moerasgebied. Dit gebied varieert van 0 tot ongeveer 40 centimeter diepte. In dit gebied moeten de waterplanten met de wortels in het water geplaatst worden. Over het algemeen mogen de planten ook volledig onderwater geplant worden. Waterplanten hebben veel zon nodig en stilstaand water. Uit de buurt van watervalletjes en/of fonteinen. Als ze hier wel in de buurt staan kan het zijn dat de plant gaat rotten. Ook bij waterplanten wordt geadviseerd om gebruik te maken van een vijvermand.

Tuindingen zone 4: Waterlelies

In het diepere deel van de vijver vinden we onder andere de waterlelies. Waterlelies dienen geplaatst te worden op de bodem van de vijver. Deze plant vind het het fijnst om te groeien in een rustige omgeving (stilstaand water). Waterlelies geven veel schaduw af onder de plant zelf. Dit zorgt ervoor dat algen niet zomaar hun weg kunnen gaan. Daarnaast is de waterlelie een genot voor het oog! Win win situatie? Als het donker is of somber weer, sluit de waterlelie zich. De diepte van de waterlelie kan variëren van 40 tot 120 centimeter onder water. Het voordeel hiervan is dat eigenlijk elke vijver geschikt is voor waterlelies. Ook bij de waterlelies wordt geadviseerd om gebruik te maken van een vijvermand.

Tuindingen zone 5: Zuurstofplanten

De zuurstofplanten behoren net zoals de waterlelies in diepe delen van de vijver. Deze planten kunnen geplaatst worden in 40 tot 120 centimeter onderwater. Zuurstofplanten halen erg veel voedingsstoffen uit de vijver, dit resulteert in algen die bijna niet kunnen leven in het water. Daarbij geven ze veel zuurstof af. Indirect zorgt deze plant ervoor dat dat de bodem van de vijver niet gaat rotten (door de afgifte van zuurstof). Deze planten zijn verkrijgbaar in opgepotte variant maar ook als losse bosjes.

Tuindingen zone 6: Drijvende planten

Drijfplanten drijven (Zoals de naam al zegt) op het water. Deze planten hoeven dus niet gelant te worden, maar heel simpel op het water gelegd worden. Ze zorgen zelf dat de wortels in het water kriejoelen zodat de wortels voedzame stoffen uit het water kunnen vissen. Ook hebben drijfplanten een postieve invloed op de groei van algen. Doordat deze planten ook schaduw af geven kunnen algen slecht groeien. Daarnaast ontrekken ze ook nog is veel voedingszouten uit de vijver. Deze plant kan zich snel vermeerderen, daarom is het verstandig om af en toe een handje planten eruit te halen. Lees hier meer over de verschillende vijverzones

Leuke 

• Wist je dat het zelfreinigend vermogen van de bladeren ook wel het lotuseffect wordt genoemd?